La cuina de Ca l’Enric

Portes endins a la cuina de Ca l’Enric, un restaurant amb estrella.

Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Jordi Juncà Monteis Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Jordi Juncà Monteis Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric Restaurant Ca l'Enric


Vaig conèixer en Jordi Juncà, el xef del restaurant Ca l’Enric en un casament on vaig fer fotos l’any passat. Sí, també faig reportatges de noces. Podeu veure més cosetes AQUI. El cas és que vaig animar-me un dia i li vaig preguntar si li semblava bé que portés la meva càmera a dins la seva cuina. No havien de fer res especial. De fet, precisament buscava imatges quotidianes per ells. Per mi es molt interessant veure com creen els plats des de zero. Com es desenvolupa el servei d’un restaurant com aquest al llarg de la jornada.

He de destacar que el tracte amb tot l’equip d’aquest restaurant de la Vall de Bianya va ser excel·lent. Gent molt treballadora i disposada a tot per fer-me la feina fàcil a mi. Vaig entrar ben d’hora per tal de no perdre’m la preparació general de cada recepta. I a poc a poc van anar sortint imatges interessants. Òbviament amb el pas de les hores tothom va acostumar-se al soroll de l’obturador i ja no li feien cas. És en aquest moment quan puc treure la millor foto.

El ritme tranquil del principi va anar pujant fins al punt que quasi tots anaven sincronitzats per emplatar el menjar dels comensals. Si us hi fixeu, mig reportatge està fet amb llum natural i la resta amb tocs de flaix de mà. Encara que la seva cuina és moderna i té finestres molt grans amb llum abundant, hi havia moments que per necessitat havia de fer ús de la llum artificial per assegurar que aconseguia una imatge ben exposada.

Estic molt content amb el resultat final, i no em queda res més que agrair a en Jordi i la Jair (i felicitar-los pel seu recent enllaç) per deixar-me a fotografiar els seus fogons!